het valt ook allemaal niet mee,jong en wild....woensdag 26 maart 2008
woensdag 19 maart 2008
Lieve mamma
Als een meedogenloos lot niet anders beslist had, dan had je vandaag 3 jaar geworden. Dan had je ons zien opgroeien. Dan hadden opgroeimamma en -pappa niet zoveel verdriet hoeven hebben.
Opgroeimamma wil je bedanken voor de korte tijd die je op deze wereld mocht zijn. Een korte, maar zeer intensieve tijd. Je leerde haar van alles, over houden van, over een nestje hebben en hoe het anders kan, over roedelgedrag, leiderschap en ze leerde over afscheid, hoewel ze dat een leerproces vindt dat niet tot een goed einde te brengen is.
Mamma, jij hebt onze pappa zo positief veranderd. Hij werd door jou en door onze komst leuker, vriendelijker, rustiger, volwassener en opgroeimamma is daar erg blij om (pappa ook denk ik). Pappa heeft jouw rol in onze roedel overgenomen. Ik denk dat hij je best nog vaak mist, hij doet het anders dan jij deed, maar het gaat ons goed hier. Boris en ik hebben ook nooit meer echte ruzies, ja, plagerijtjes, maar die hadden jij en ik ook wel eens en toch waren we hele goede vriendinnen. Ik heb je ook erg gemist, hoor, mamma.
Opgroeimamma zegt dat ze je nooit vergeten zal, dat ze je eert met haar nieuwe toekomstplannen, maar ze wil daar tegenover ons nog niet verder over uitwijden. Ze weet dat jij haar vanuit je nieuwe Rijk volgt en haar beslissingen heeft gestuurd. Een heel enkele keer praat ze nog met je, he? Ik hoop dat je dat fijn vindt.
Opgroeimamma zegt dat ze je nog dagelijks mist, maar ze zegt ook dat ze dankbaar is, ontzettend dankbaar om alles wat je haar gegeven en geleerd hebt. Ze voelt zich rijk dat ze jou in ons terugziet. Hoe pijnlijk dat ook was zo vlak na je dood, zo heerlijk vindt ze het nu te weten dat je nooit ver weg bent.
Dag, lieve mamma, zorg goed voor de bulletjes die in je Rijk achter de Regenboogbrug komen. Ooit zien we elkaar weer.
Lebbers van pappa, Boris en je grote en altijd vriendin Qienie en het allerbeste van opgroeipappa en -mamma.
Opgroeimamma wil je bedanken voor de korte tijd die je op deze wereld mocht zijn. Een korte, maar zeer intensieve tijd. Je leerde haar van alles, over houden van, over een nestje hebben en hoe het anders kan, over roedelgedrag, leiderschap en ze leerde over afscheid, hoewel ze dat een leerproces vindt dat niet tot een goed einde te brengen is.
Mamma, jij hebt onze pappa zo positief veranderd. Hij werd door jou en door onze komst leuker, vriendelijker, rustiger, volwassener en opgroeimamma is daar erg blij om (pappa ook denk ik). Pappa heeft jouw rol in onze roedel overgenomen. Ik denk dat hij je best nog vaak mist, hij doet het anders dan jij deed, maar het gaat ons goed hier. Boris en ik hebben ook nooit meer echte ruzies, ja, plagerijtjes, maar die hadden jij en ik ook wel eens en toch waren we hele goede vriendinnen. Ik heb je ook erg gemist, hoor, mamma.
Opgroeimamma zegt dat ze je nooit vergeten zal, dat ze je eert met haar nieuwe toekomstplannen, maar ze wil daar tegenover ons nog niet verder over uitwijden. Ze weet dat jij haar vanuit je nieuwe Rijk volgt en haar beslissingen heeft gestuurd. Een heel enkele keer praat ze nog met je, he? Ik hoop dat je dat fijn vindt.
Opgroeimamma zegt dat ze je nog dagelijks mist, maar ze zegt ook dat ze dankbaar is, ontzettend dankbaar om alles wat je haar gegeven en geleerd hebt. Ze voelt zich rijk dat ze jou in ons terugziet. Hoe pijnlijk dat ook was zo vlak na je dood, zo heerlijk vindt ze het nu te weten dat je nooit ver weg bent.
Dag, lieve mamma, zorg goed voor de bulletjes die in je Rijk achter de Regenboogbrug komen. Ooit zien we elkaar weer.
Lebbers van pappa, Boris en je grote en altijd vriendin Qienie en het allerbeste van opgroeipappa en -mamma.
donderdag 13 maart 2008
Boris is gecastreerd
Hier een berichtje van opgroeimamma, want Boris is er zelf nog te suf voor.
Borisje is vanmorgen gecastreerd. Lang over getwijfeld, maar alles op een rijtje zettend: het karakter van Borisje, de toekomstplannen met een stamboomteefje, de rust die Borisje wel eens over zich heen mag krijgen, hebben me doen besluiten om Boris zoals dat zo belachelijk heet: te laten helpen.
Vanmorgen om 09:00 uur in de kliniek gebracht. Mijn hart verscheurde toen hij in eerste instantie leuk meeliep met de assistent en toen hij zag dat ik niet meeliep, hij onmiddellijk in de remmen ging. Over een uur of twee zou ik hem wel kunnen ophalen, dus ik besloot in Schagen te blijven. Ik ging om 9:15 uur de kliniek uit. Ik kreeg om 10:56 uur een telefoontje: hij loopt alweer!
In de kliniek hadden ze tegen elkaar gezegd: "Van wie is dat er een, die bull?' Oh, is ie van die pups die hier geboren zijn, broertje van die met die staartcorrectie. Geen wonder dat ie zo snel bij is! Dat had dat zusje ook! Die bullen zijn wakker en dan willen ze nog maar een ding: naar huis!"
Lief he, van de NaBeautjes.
Boris is nog erg slaperig, maar goed bij. Ik hoop dat ie snel weer de oude is. Al zal ik zijn stoplichtje (een meestal wat rood gekleurde bijballetje hihi) wel gaan missen.
Maar ik hoop vooral dat Boris, doordat het hormonenspel wat gaat wegvallen, wat meer rust in zijn koppie krijgt en dat ie gaat beseffen dat ie niet altijd haantjesgedrag en beschermingsdrang hoeft te hebben. Ik hoop natuurlijk ook dat ie NOG knuffeliger wordt dan wat ie de laatste tijd al werd.
Hoe dan ook, hij blijft mijn lieve speciale mooie mannetje!
Borisje is vanmorgen gecastreerd. Lang over getwijfeld, maar alles op een rijtje zettend: het karakter van Borisje, de toekomstplannen met een stamboomteefje, de rust die Borisje wel eens over zich heen mag krijgen, hebben me doen besluiten om Boris zoals dat zo belachelijk heet: te laten helpen.
Vanmorgen om 09:00 uur in de kliniek gebracht. Mijn hart verscheurde toen hij in eerste instantie leuk meeliep met de assistent en toen hij zag dat ik niet meeliep, hij onmiddellijk in de remmen ging. Over een uur of twee zou ik hem wel kunnen ophalen, dus ik besloot in Schagen te blijven. Ik ging om 9:15 uur de kliniek uit. Ik kreeg om 10:56 uur een telefoontje: hij loopt alweer!
In de kliniek hadden ze tegen elkaar gezegd: "Van wie is dat er een, die bull?' Oh, is ie van die pups die hier geboren zijn, broertje van die met die staartcorrectie. Geen wonder dat ie zo snel bij is! Dat had dat zusje ook! Die bullen zijn wakker en dan willen ze nog maar een ding: naar huis!"
Lief he, van de NaBeautjes.
Boris is nog erg slaperig, maar goed bij. Ik hoop dat ie snel weer de oude is. Al zal ik zijn stoplichtje (een meestal wat rood gekleurde bijballetje hihi) wel gaan missen.
Maar ik hoop vooral dat Boris, doordat het hormonenspel wat gaat wegvallen, wat meer rust in zijn koppie krijgt en dat ie gaat beseffen dat ie niet altijd haantjesgedrag en beschermingsdrang hoeft te hebben. Ik hoop natuurlijk ook dat ie NOG knuffeliger wordt dan wat ie de laatste tijd al werd.
Hoe dan ook, hij blijft mijn lieve speciale mooie mannetje!
maandag 3 maart 2008
zaterdag 1 maart 2008
Groot en sterk
Zal ik jullie eens laten zien waardoor ik zo mooi, groot en sterk word?
Kijk, hierdoor:
Ja, eigenlijk had opgroeimamma dit gekocht voor pappa, maar die is al groot en sterk, die heeft het niet nodig, dus nu heb ik het lekker gepakt.
Hmmm, smaakt goed!
Ja en nu denken jullie natuurlijk dat je alleen door het eten al groot en sterk wordt. Nou, echt niet! Kijk je moet er natuurlijk wel wat voor doen! Gewicht heffen bijvoorbeeld en daar leent dit bot zich ook goed voor, hoor:
En nu allemaal ophoepelen, dan kan ik aan mijn figuur werken!
Ach, die Boor kan het allemaal wel mooi vertellen, maar de grootste reden dat ie dat grote bot heeft, is omdat ie weliswaar de grootste is, maar dan wel in hebberigheid!
Ik houd het wel bescheiden met mijn normale maat botje! Dat siert een dame!
Kijk, hierdoor:
Ja, eigenlijk had opgroeimamma dit gekocht voor pappa, maar die is al groot en sterk, die heeft het niet nodig, dus nu heb ik het lekker gepakt.
Hmmm, smaakt goed!
Ja en nu denken jullie natuurlijk dat je alleen door het eten al groot en sterk wordt. Nou, echt niet! Kijk je moet er natuurlijk wel wat voor doen! Gewicht heffen bijvoorbeeld en daar leent dit bot zich ook goed voor, hoor:
En nu allemaal ophoepelen, dan kan ik aan mijn figuur werken!
Ach, die Boor kan het allemaal wel mooi vertellen, maar de grootste reden dat ie dat grote bot heeft, is omdat ie weliswaar de grootste is, maar dan wel in hebberigheid!
Ik houd het wel bescheiden met mijn normale maat botje! Dat siert een dame!
Abonneren op:
Posts (Atom)